Ένας από τους πιο συνηθισμένους τύπους τραυμάτων που χρειάζονται αποκατάσταση είναι μετά την αφαίρεση καρκίνων του δέρματος. Οι περισσότεροι από τους καρκίνους του δέρματος βρίσκονται στο πρόσωπο, σε περιοχές που θα πρέπει να αποκατασταθούν (με μοσχεύματα ή κρημνούς) ώστε να μην υπάρχει αισθητική δυσμορφία.

Ένας σπάνιος καρκίνος είναι εκείνος των καπνιστών μέσα στο στόμα. Για να θεραπεύσουμε αυτούς τους καρκίνους, πιθανόν θα πρέπει να αφαιρέσουμε τμήμα της κάτω γνάθου, της γλώσσας, της βάσης του στόματος ή του τραχήλου. Στην συνέχεια γίνεται μεταφορά με μικροχειρουργικές τεχνικές, οστών για την αποκατάσταση της συνέχειας κάτω γνάθου (πχ περόνης)  ή άλλων κρημνών  για την αποκατάσταση των μαλακών μορίων στην περιοχή του στόματος (πχ κερκιδικός, ορθός κοιλιακός). Τα αγγεία των μεταφερόμενων ιστών αναστομώνονται με αγγεία στην περιοχή του τραχήλου, εξασφαλίζοντας με τον τρόπο αυτό την βιωσιμότητά τους. Ο τύπος αυτός της αποκατάστασης δίνει στον ασθενή μια πιθανότητα "φυσιολογικής" εμφάνισης, κατάποσης και ομιλίας.

Το τραύμα είναι επίσης άλλο ένα μεγάλο κεφάλαιο της Πλαστικής Χειρουργικής. Μεγάλα ιστικά ελλείμματα, αποκαλυμμένα αγγεία, νεύρα, οστά και τένοντες  μπορεί να επιμολυνθούν γι' αυτό χρειάζεται η συνδρομή του Πλαστικού Χειρουργού.  Η μεταφορά κρημνών μισχωτών ή ελεύθερων πιθανά θα λύσει το πρόβλημα και στην περίπτωση του κάτω άκρου θα επιτρέψει στους ασθενείς να περπατάνε χωρίς ακρωτηριασμένα άκρα. Η επανασυγκόλληση των άκρων αποτελεί πεδίο και της Πλαστικής Χειρουργικής. Αν αυτό δεν είναι κατορθωτό, τουλάχιστον η μεταφορά για παράδειγμα του δευτέρου δακτύλου του κάτω άκρου για την αποκατάσταση του αντίχειρα ή η αντιχειροποίηση άλλων δακτύλων είναι επιβεβλημένη για την ομαλή λειτουργία του άνω άκρου.

Τέλος, η διόρθωση ουλών είναι πολύ συχνή. Με βάση τις αρχές της Πλαστικής Χειρουργικής, προηγούμενες ουλές αφαιρούνται μόλις ωριμάσουν και επανασυρράπτονται ώστε να έχουμε το καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα.