Bρεθήκαμε στην Σαϊγκόν του Βιετνάμ για το 1ο Συνέδριο της Διεθνούς Εταιρείας Πλαστικής Χειρουργικής. Πραγματικά εντυπωσιαστήκαμε από την ευγένια και φιλκότητα του κόσμου.
Το Βιετνάμ είναι μια κομμουνιστική χώρα (η τρίτη στον κόσμο μετά την Κίνα και την Βόρεια Κορέα) που ακολουθεί ωστόσο το παράδειγμα της Κίνας. Στρέφεται αργά προς τον καπιταλισμό αλλά ελεγχόμενο αυστηρά από το κομουνιστικό κόμμα. Η γεωργία είναι η βιομηχανία της χώρας καθώς το Βιετνάμ είναι η μεγαλύτερη παραγωγός ρυζιού στον κόσμο. Παράγει ρύζι και το χρησιμοποιεί για φαγητό, θέρμανση, μέχρι και για γλυκά. Και επειδή μάλιστα αυτό συμβαίνει για χιλιάδες χρόνια από τότε που κατοικήθηκε το Βιετνάμ, η χώρα δεν πείνασε ποτέ.
Βρίσκεται στην ΝοτιοΑνατολική Ασία και συνορεύει με την Καμπότζη και το Λάος και μαζί με τις χώρες αυτές αποτέλεσε την Γαλλική Ινδοκίνα, δηλαδή τις αποικίες της Γαλλίας στη περιοχή της ΝοτιοΑνατολικής Ασίας από την εποχή του Ναπολέοντα. Οι Γάλλοι κατά την διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου παρέδωσαν τις κτήσεις τους στους Ιάπωνες οι οποίοι φεύγοντας από την περιοχή το 1945 έδωσαν τα όπλα στους κομμουνιστές του Βορείου Βιετνάμ. Οι Γάλλοι επιστρέφοντας το 1950 με την Βοήθεια των Εγγλέζων δεν το δέχτηκαν και ξεκίνησαν τον Πόλεμο με τους ΒόρειοΒιετναμέζους χρησιμοποιώντας κυρίως στρατεύματα από τις πρώην αποικίες τους και την λεγώνα των ξένων. Στην θρυλική μάχη του Ντιέν Μπεν Φου ητήθηκαν από τα στρατεύματα του στρατηγού Τζιάπ ο οπόιος κατάστρεψε τον θύλακα που είχαν δημιουργήσει στην ζούγκλα για να αποκόψουν τον ανεφοδιασμό του Βορείου Βιετνάμ. Με τον τρόπο αυτό δημιουργήθηκαν το κομουνιστικό Βόρειο Βιετνάμ και το καπιταλιστικό Νότιο Βιετνάμ και το 1965 θα γινόταν δημοψίφησμα για την ένωση ή όχι του Βιετνάμ. Ωστόσο, επειδή οι Γάλλοι δεν μπορούσαν πλέον να ανταπεξέλθουν στο κόστος διατήρησης της αποκίας τους, το έδωσαν στους Αμερικανούς που στην συνέχεια άρχισαν να εξοπλίζουν την Σαϊγκόν με σκοπό να αποτρέψουν το δημοψίφησμα και την κομουνιστική επικράτηση.
Αυτό οδήγησε σε έναν 10χρονο πόλεμο φθοράς με καταστρεπτικά αποτελέσματα για τους Αμερικανούς αλλά ακόμη χειρότερα για την ίδια την χώρα. Έλειξε το 1975 με 3000000 νεκρούς και καταστροφή της υποδομής της χώρας, με την επικράτηση των κομουνιστών, την ένωση του Βιετνάμ με πρωτεύουσα το Ανόι στον βορά και την μετατροπή της Σαϊγκόν στην Χο Τσι Μινχ προς τιμήν του ιστορικού ηγέτη του Βιετνάμ.
Το Βιετνάμ μπήκε στον παγκόσμιο οργανισμού εμπορείου το 2007 και έκτοτε ακολουθεί μια ανάπτυξη άνω του 5% κάθε χρόνο ακολουθώντας τις υπόλοιπες τίγρεις της ΝότιοΑνατολικής Ασίας. Η Χο Τσι Μινχ έχει περισσότερους ουρανοξύστες από ότι το Παρίσι και είναι ένας τουριστικός παράδεισος και παράλληλα προσπαθεί να γίνει βιομηχανική και τεχνολογική πρωτεύουσα. Η Πλαστική Χειρουργική είναι πολύ διμοφιλής και οι Βιετναμέζες από τις ωραιότερες γυναίκες στην Ασία. Το Βιετνάμ μάλιστα προσπαθεί να γίνει τουριστικός προορισμός υγείας όπως η γειτονική Ταυλάνδη, προσελκύοντας ασθενείς κυρίως από την Αυστραλία, την Σιγκαπούρη και αλλού.
Αλλα εκείνο που είναι εντυπωσιακό είναι μια βόλτα στο δέλτα του Μεκόνγκ. Οι άνθρωποι ζούνε μέσα στο νερό και οι βροχές την περίοδο των μουσώνων πηγή ζωής. Χειμώνας δεν υπάρχει και η θερμοικασία φθάνει από τους (20-40) βαθμούς Κελσίου κάνοντας την χώρα ιδανική για την γεωργία και κυρίως για την παραγωγή ρυζιού που είναι το "πετρέλαιο" της χώρας. Επίση θρησκεία δεν υπάρχει, οι περισσότεροι Βιετναμέζοι όμως είναι Βουδιστές και χριστιανοί (λόγω της παρουσίας των Γάλλων για πάνω από 100 χρόνια που "δώρισαν" αρκετά όμορφα κτίρια και το αλφάβητο). Έλληνες δεν υπάρχουν εκτός ίσως από τον Κώστα Σαραντίδη που αυτομόλησε από την λεγεώνα των ξένων στον στρατό του Βορείου Βιετνάμ και έγινε μύθος και εθνικός ήρωας, ο θρυλικός Nguyen Van Lap!
