Σε αυτό καταλυτικό ρόλο έχουν παίξει τα κοινωνικά δίκτυα και το όριο που καθορίζει την υπερβολή είναι οι εξωφρενικές προσδοκίες. Τέτοιες περιπτώσεις υποδηλώνουν βαθύτατη ναρκισσιστική διάθεση, μειωμένη αυτοεκτίμηση, άγχος και απογοήτευση που είναι τόσο βασανιστικά ώστε το ψυχολογικό πρόβλημα να μετατρέπεται σε "δυσμορφία".

Με απλά λόγια, η ανασφάλεια για το σώμα, ο φόβος για το γήρας και το θάνατο, η μίμηση προτύπων, αλλά κυρίως η κεκαλυμμένη κατάθλιψη, ευθύνονται για την ανάγκη για εξωτερική αλλαγή: μια ακόμα επέμβαση πιθανόν να καλύψει προσωρινά και να απαλύνει για λίγο τον ψυχικό πόνο. Όμως τα βαθύτερα αίτια θα παραμένουν εκεί και με την πρώτη ευκαιρία θα αναδυθούν ξανά, ενεργοποιώντας περισσότερη οδύνη και αυτολύπηση.

Η Πλαστική Χειρουργική μπορεί να "γυρίσει το ρολόι λίγο πίσω", να απαλύνει τον πόνο (πχ σε γιγαντομαστία), να επιλύσει προβλήματα ή και να βελτιώσει τον ύπνο (πχ σε αναπνευστική δυσχέρεια), να ενισχύσει την αυτοπεποίθηση, να βοηθήσει στην υιοθέτηση πιο υγιεινών προτύπων (πχ με μείωση του τοπικού πάχους και της περίσσειας του δέρματος). Δεν μπορεί όμως να σταματήσει το χρόνο κάτι που πρέπει να αποδεχτούμε ως γεγονός. Ας αγαπήσουμε τον εαυτό μας!